Woensdag 16 mei Lucca / dag 4
Ik heb de nacht overleefd. Helaas kreeg ik na mijn afzakkertje erge buikpijn maar gelukkig is de buikpijn grotendeels weg. Altijd erg vervelend om last van te hebben tijdens vakantie. Maar goed, vandaag ga ik door met mijn plan voor Lucca. Ik ontbijt wat lichter vandaag, met veel fruit en groente.
Lucca is niet ver weg, maar de rit duurt wat langer en voert door een wat smal dal heen. Onderweg heb je zicht op een paar zeer oude dorpjes waarvan de forten hoog boven de vallei uitsteken. Prachtig. Wanneer je uitstapt in Lucca is het makkelijk te zien welke kant je uit moet. Maar ik ga eerst even een bakje koffie drinken en ga een fiets regelen. Overigens valt het mij op dat er aardig wat fietspaden er en der zijn aangelegd (ook in andere plaatsen) en waar ze niet zijn fietst men over de weg of wanneer het te druk is of te onveilig op de stoep. Dat laatste is soms wel wat irritant, maar de Italianen zelf maken zich er blijkbaar niet heel druk over. Als toerist ben ik extra voorzichtig… Een fiets voor een dag kost ongeveer 13 euro en dan moet je de fiets voor 19uur weer inleveren. Ik heb eigenlijk geen idee hoelang ik de fiets nodig heb, maar op zich is het niet duur voor een dag en dus laat ik het. Je kan ook voor twee uur een fiets huren… Er zijn meerdere verhuurders die allemaal ongeveer dezelfde prijzen hanteren. De verhuurder bij het station (links aan het plein) is tevens officieel toeristisch informatiepunt. Ze waren erg vriendelijk.
Lucca is de stad van de zijde. Deze stad is gebouwd van het geld van de zijde industrie. Zijderupsen die ooit zijn meegenomen door Marco Polo uit China, zo luidt het verhaal. De stad heeft uit rijkdom enorme stadswallen laten bouwen, welke nooit zijn aangevallen. Daarom verkeert de hele stadswal in uitstekende staat en door de breedte is er op de wallen en prachtig stadspark ontstaan met hele mooie uitzichten. Hier kan je dus fantastisch fietsen, wandelen, skeeleren etc. Er zijn diverse bankjes om te picknicken en om even bij te komen. Bij voorkeur uiteraard bij mooie uitzichtspunten. Het zonnetje begint lekker op te warmen en de mooie oude bomen en hun bebladerde takken laten prachtig het licht in stralen door op de muur en op de stad. Het is geen grote stad en eigenlijk ben je zo over de muur heen gefietst, maar het is de moeite om af en toe even af te stappen en lekker om je heen te kijken. Veel mensen maken een ochtendwandeling en veel toeristen als ik vermaken zich op de fiets. Ik duik na een tijdje van de muur af de stad in en kom al snel uit in de smalle gezellige winkelstraat. Ik heb eigenlijk al zin in een heerlijke koffie, maar zodra ik op het pleintje ben van de San Frediano , besluit ik dit mooie kerkje voorrang te geven. Het kerkje heeft een fantastische facade die eerder oosters dan westers aan doet. In tegenstelling tot wat de gids van de ANWB beweert, blijkt de oorspronkelijke kerk al te dateren uit de 6e eeuw en niet de 12e eeuw. Het is opgericht door Frediano, een Ierse Bisschop van Lucca om de nagedachtenis te vieren aan martelaar San Vincenzo uit ca. de 3e eeuw. Na zijn eigen begrafenis hier (zijn graf ligt onder het huidige hoofdaltaar), kreeg de kerk zijn naam. Tevens vind je hier het graf van de heilige Zita. Na haar heiligverklaring, werd haar lichaam opgegraven voor een herbegravenis en werd ontdekt dat haar lichaam nog volledig in tact was. Je kan haar handen en gezicht goed zien, in de doorzichtige glazen kist. Rondom de kerk ontstond een soort kloostergemeenschap. De kerk werd verbouwd en uitgebreid in de 13e eeuw, maar omdat de kerk zo dicht tegen de stadsmuren aan lag, moest men het altaar verplaatsen in een niet gebruikelijke richting. Het oude altaar is nog steeds intact. Ook de oosters aandoende façade dateert uit deze tijd. Binnen kan je nog wel goed zien hoe de oudere kerk er ooit uitgezien moet hebben. In de loop van de jaren zijn er steeds meer kapellen bijgebouwd, en vrij recentelijk vond men bij een verbouwing nog fresco’s uit de 14e eeuw.
Er is genoeg te zien binnen in ieder geval, het is een interessant geheel.
Nu tijd voor een kopje koffie en wat lekkers op het mooie plein ervoor. Niet heel goedkoop, maar wel heel leuke plek om te zitten en de Italianen zelf komen er ook graag merk ik. In het kleine winkeltje ertegenover komen veel jongeren en tieners voor flesjes water, een ijsje en ander lekkers… Het is misschien wel een van de meest charmante pleintjes die ik ooit heb gezien met al die mooie geveltjes.
Het verhaal loopt door onder de foto's....
Met de fiets aan de hand loop ik door de gezellige winkelstraat, vervolgens door naar het grootste en bekendste plein waarvan de huizen eromheen zijn gebouwd op de fundamenten van een oud Romeins amfitheater. Het zo geprezen plein komt op mij wat saai over, vooral veel toeristen die hier zitten en de bijbehorende menu’s. Wel grappig is dat het plein ook erg gehorig is. Wanneer je in het midden wat zegt kan je dat aan de andere zijde van het plein makkelijk horen. Wat vrij opvallend is, is dat veel huizen nogal hoog zijn gebouwd. Vroeger een teken van rijkdom. Wie erg rijk was liet ook nog een zo hoog mogelijke toren bouwen, die bescherming kon bieden in tijd van conflicten (familievetes waren aan de orde van de dag). Deze torens zie je niet meer overal, de meesten zijn afgebroken of waren zo vervallen op den duur dat ze zijn ingestort. De een van de weinige woontorens die nog overeind staat in in Lucca heeft een aantal steeneiken op de top. Je kan deze beklimmen, uiteraard tegen betaling. Ik fiets nog wat rond en kom door mooie straatjes en langs mooie bijzondere gebouwen. Ik eet voor de lunch een eenvoudige pizza in een kleine lunchroom Fuori di Piazza met houtoven aan het gezellige Piazza Napoleone. Na deze lunch bezoek ik nog de grotere dom San Martino, ook weer een prachtig gebouw. Ze zijn wel bezig met renovaties die nogal wat herrie geven. Het is geweldig, maar toch boeit het me wat minder dan de San Frediano. Daarna klim ik weer op de muur voor nog een ronde… genietend van de meer zakkende zon onder de prachtige bomen. Het is gezellig druk. Ik doe nog een drankje in een heel gezellig straatje en helaas is het alweer tijd om mijn fiets in te leveren. Maar het is nog zulk lekker weer, dat ik besluit om nog een klein hapje te halen en wat te drinken. Ik ontdek een op het oog sjiek restaurant op de burchtmuren, maar er blijkt ook een leuk cafeetje naast te zitten San Columbano. Zowel het restaurant als het café zijn redelijk betaalbaar. In het café worden tapas en antipasti geserveerd.
Wanneer ik nog een tip mee mag geven: Het is leuk om met de fiets de verdedigingswerken te verkennen, maar Lucca is ook erg leuk te voet. Dan krijg je toch wel wat meer mee van de vele leuke winkeltjes, barretjes en restaurantjes etc.
Ik keer terug naar het station en geniet van de laatste stralen die net over de heuvels vallen. Het is niet koud, maar je merkt zodra de zon weg is dat het meteen een stuk koeler is. De trein trekt zich terug naar de kust langs de dorpjes die wegsterven in de laatste zonnestralen... In het hotel neem ik nog een drankje op het dakterras.
Ik ga morgen naar Cinque Terre besluit ik, het lijkt een prima dag te worden; niet te heet en niet te koud.
Na mijn treinroute etc uitgestippeld te hebben val ik als een blok in slaap. Heb wel de wekker gezet overigens.
