Zondag 13 mei 2018 Aankomst  / dag 1

Ik ben niet goed in het checken van kalenders voor ik reizen plan. Doorgaans kijk ik gewoon wanneer de vluchten het voordeligst uitpakken en de hotels boekbaar zijn en ik vraag vrij…maar aangezien ik op een callcenter werk, ben ik afhankelijk van de planning en mogelijkheden daar. Het is nou eenmaal teamwork. En zo vertrek ik op Moederdag (sorry mams) en mis ik de verjaardag van mijn zwager…

Maar ik ga mijn droom achterna. Al 3 jaar loop ik rond met het idee om een stuk van Toscane per trein te verkennen. Jaja met een huurauto zou gemakkelijker zijn en ik heb een rijbewijs, maar parkeren in oude centra is een crime en rijden in Italië is voor mij niet echt relaxt vakantie houden.  Bovendien ben ik ook niet echt een ervaren chauffeur..  De planning: met het vliegtuig naar Pisa, dan 6 nachten in een hotel in Viareggio. Van daaruit, stedentrips naar Pisa, Lucca, en verder nog Cinque Terre. Daarna 3 nachten naar Montecatini Terme, beetje genieten van rust en Pistoia bezoeken (had eigenlijk meer ideeën, maar hey het is ook vakantie!), dan nog 3 nachten Florence en van daaruit dan weer een dagtocht naar San Gimigano en Sienna. Ik plan ook wel wat lege dagen in…maar niet veel.

En zo vertrek ik in de middag naar Schiphol, uiteraard nog wel na mams een cadeautje te hebben gegeven. De vlucht blijkt aardig vol te zitten, ook veel Amerikanen die via Amsterdam naar Toscane reizen. Vooral publiek type wandelschoenen en rugzak. Ik heb Nikes en een rugzakje. Vanwege de wisseling van hotels heb ik liever gewoon een koffer of tas op wieltjes, die rugzakken zijn vaak bijna nog groter dan ik zelf ben.  Overigens hebben sommige medereizigers blijkbaar nog nooit gehoord van een briljante uitvinding, deodorant genaamd. Werd er een beetje misselijk van…

Na een goede vlucht met mijn groene vriendje, ga ik op Pisa Airport op zoek naar de aangelegde monorail die de airport met het centraal station van Pisa verbindt. Het staat wat onduidelijk aangegeven in een wirwar van bordjes. Maar het blijkt simpel:  bij arrivals linksaf, doorlopen tot je departures gepasseerd bent en dan stukje naar buiten, trap of lift naar boven en je bent er.  Een enkele reis kost € 2,70 en brengt dus tot Pisa Centrale. Je kan het kaartje gewoon pinnen of met je creditcard betalen. Kijk goed tijdens de rit, want je kan de toren van Pisa in de verte al zien. Op Pisa Centrale weer een kaartje gekocht naar Viareggio waar mijn hotel zit. Dit leverde meteen een Italiaans probleempje op. Drukte bij de kaartautomaten ivm de spits en automaten die het niet deden. Daarna rennen om je trein op een haar te missen en zelf uit te pluizen wanneer de volgende gaat. Lastige is dat de treinroutes niet altijd duidelijk staan aangegeven, pas daarna kan je het perronnummer opzoeken. Daardoor is internet eigenlijk onontbeerlijk (www.trenitalia.com ). Maar de mensen zijn behulpzaam en automaten geven de informatie ook in het Engels, Duits, Spaans, Frans en zelfs Russisch. De eerste keren kies ik nog voor Engels, maar aangezien het systeem dus hardop spreekt op een bepaald moment, ga ik als snel over op Italiaans. Trekt wat minder de aandacht van bijvoorbeeld zakkenrollers…  Je kan simpel pinnen, of betalen met creditcard of cash (niet bij alle machines). Een kaartje van Pisa naar Viareggio kost slechts zo’n € 3,50, maar het kan voor sommige treinen duurder uitvallen (sneltrein met plaatsreservering). Onnodig op dit korte stukje.  De prijzen liggen een beetje op het NS daluren niveau met 40% korting.

De trein zit goed vol. Een station verder zie ik in ene tussen de bomen en huizen door wederom de toren van Pisa en de Duomo.  Dit blijkt ook het ideale station om uit te stappen voor een bezoek aan Pisa (Pisa S. Rossore). Het station ligt nabij de universiteit van de stad en slechts 500 meter lopen en je staat op het bekende plein.

Na de rit van nauwelijks 15 minuten ben ik in Viareggio, beroemd vanwege zijn lange promenade, brede strand, het Carnaval en de uitstekende restaurants. Ik heb al op Google gezien hoe ik moet lopen, de route is simpel…   Ik ben ondanks de donkere wolken in een opperbest humeur en loop vrijwel feilloos richting hotel. Het is toch wel iets verder lopen dan ik dacht trouwens, maar goed. De regen is inmiddels wel hardnekkiger geworden en de boulevard ligt er wat treurig bij nu. Ik besluit maar snel in te checken in Hotel Palace, met de bijna lichtgevende wit met blauwe gevel. De man achter de balie komt wat streng over, maar is erg netjes en legt me alles heel duidelijk uit; welke kamer, waar is de lift, en waar en wanner het ontbijt en het restaurant is. Overigens vind ik het hotel meteen fantastisch en ben ik erg benieuwd naar mijn kamer. Ik word niet teleurgesteld, echt helemaal te gek! Zit wel aan de achterzijde, maar voor een 1 persoonskamer is het een paleisje. Mooi laminaat, moderne badkamer, dubbelbed, tv en een klassiek artdeco- achtige inrichting. Ik ga me maar even opfrissen en omkleden. Helaas tikt de regen steeds gestager op de ramen. En wanneer ik wil gaan eten plenst het werkelijk alle engelen de hemel uit.  Dat doet me besluiten om dan de eerste avond maar in het hotel te eten. Het is nu echt niet de moeite om mezelf nat te laten regenen op zoek naar een tentje om te eten.  Ik bestudeer ook het hotel nog wat nader. Artdeco en neoclassisme, maar wel stijlvol. Het geheel is niet te druk. De lobby is mooi, maar de stoelen lijken mij niet erg comfortabel iets te log allemaal. Het restaurant blijkt druk maar er is nog een plekje voor mij. Het bestellen gaat redelijk snel, maar het duurt bijna een uur voor ik mijn eten heb. Mijn wijn is al bijna op. Gelukkig had ik brood en olijfolie om mijn trek enigszins te stillen en de maaltijd stelt niet teleur. Een overheerlijke spaghetti carbonara marinara, met veel vis en de saus is verrukkelijk. Ik raak in gesprek met een alleraardigst ouder koppel uit Ierland. Echt leuke mensen.

Tevreden en met een plan voor morgen duik ik het bed in. Ik slaap eigenlijk nooit echt heel goed de eerste nacht in hotels, maar dat valt nogal mee gelukkig.